“Şairim
Zifiri karanlıkta gelse şiirin hası
Ayak seslerinden tanırım
Ne zaman bir köy türküsü duysam
Şairliğimden utanırım
Şairim
Şiirin gerçeğini köy türkülerimizde bulmuşum
Türkülerle yunmuş yıkanmış dilim
Onlarla ağlamış, onlarla gülmüşüm.”
İşte şairi şairliğinden utandıran ve kalem yazmaz sevdaların dizlere, notlara döküldüğü bir türkünün öyküsünü sizler için derledim. Sivaslı ilçemizde yaşanan acı bir sevdanın, kaderin ayırdığı insanların yürekleri dağlayan aşklarının öyküsüdür bu.
Hep söylediğim gibi bu kültürel değerlerimiz kaybolmasın, gelecek nesillere aktarılsın. Tek amacım bu kültürü yaşatmaktır. Son yıllarda bu güzel Uşak türküsünün radolarda ve televizyonlarda çalınmaz olduğunu üzülerek görüyorum.
Gelin şimdi bu toprak kokan, insan yüreğini titreten acıklı Sivaslı türküsünün öyküsünü birlikte hatırlayalım:
Yıllar önce Sivaslı İlçesinde yemyeşil gözlü, altın sarısı upuzun saçlı güzeller güzeli bir kız yaşarmış. Havacı bir üsteğmen bu kızı görmüş sevmiş ve talip olmuş. Haberler salınmış dünürler gönderilmiş. Neriman’da teğmeni beğenmiş ve nişanlanmışlar. Birbirlerini çok sevmişler. Hasretle düğün mevsimini beklerken; teğmen bir uçak kazası geçirir ve ölür.
Kara haber Neriman’a tez ulaşır. Neriman’ın dünyası kararmıştır. Hayalleri ümitleri sevdiceği hepsi gitmiştir. ”Gayrı bana yaşamak haram” deyip evinden çıkar gider. Sivaslı halkı Neriman’ı günlerce arar. Tam on gün sonra kullanılmayan bir kuyuda ölüsünü bulurlar. Ailesi yanıp kavrulmuştur. Tüm yöre halkı üzülmüştür.
Adına halk denilen o koca usta da üzüntüsünü önce dizelere, sonra da notalara şöyle döker:
EKİNLER EKİLİRKEN
Ekinler ekilirken
Çiziye dökülürken
Senide benden ayırdılar
Sunada boylu Neriman
Şafaklar sökülürken
Vardım pınar akmıyor
Yar yüzüme bakmıyor
Dokuz da daldan gül kopardım
Suna da boylu Neriman
Senin gibi kokmuyor
Uşak duman sis oldu
Açan güller hep soldu
Aç gözünü göreyim
Suna da boylu Neriman
Kalbim hasretle doldu.
Kaynak: Bu türkünün öyküsü ve sözleri Ali KIRHAN’dan alınmıştır.
(Not: BU türküde geçen kadın ismi “Suna da boylu Kerzban” şeklinde geçer. Rahmetli Ali Kırhan Hocamız “Neriman” diye türküye döktüğü için anısına hürmeten öyküde de Neriman olarak kalmıştır.
Salih KILINÇ
